дрыжлі́вы,
Verbum
анлайнавы слоўнікдры́жнік, -ку
дры́жыкі, -каў
1. дрожь
2. (при лихорадочном состоянии) озно́б
◊ д. бяру́ць — в дрожь броса́ет, дрожь берёт;
д. прадава́ць — а) тру́са пра́здновать; б) дрожа́ть от хо́лода
дрыжэ́нне
дрыжэ́ць
дрызі́на
дрыль (
дрылява́ць
дрымо́та
дрымо́тна