дружы́ннік
Verbum
анлайнавы слоўнікдружы́нніца
дружы́нны дружи́нный;
дружы́ць
друз (
1.
2. ще́бень, щебёнка
дру́за
друзава́ты щебни́стый
дру́завы щебёночный; щебнево́й
дру́зачка
◊ разбі́ць на ~кі — разби́ть вдре́безги
друзгата́ць
дружы́ннік
дружы́нніца
дружы́нны дружи́нный;
дружы́ць
друз (
1.
2. ще́бень, щебёнка
дру́за
друзава́ты щебни́стый
дру́завы щебёночный; щебнево́й
дру́зачка
◊ разбі́ць на ~кі — разби́ть вдре́безги
друзгата́ць