Verbum

вя́зень, -зня м. у́зник

вя́зка ж.

1. (действие) вя́зка;

2. (связанная охапка чего-л.) вяза́нка, свя́зка;

в. дроў — вяза́нка дров

вя́зкасць ж. вя́зкость;

○ в. матэрыя́лаў — вя́зкость материа́лов

вя́зкі вя́зкий

вя́зніца ж. у́зница

вя́зніцкі у́знический

вя́зніцтва ср. у́зничество

вя́знуць несов., в разн. знач. вя́знуть, увяза́ть, застрева́ть

вязь ж., в разн. знач. вязь

вязьмо́ ср.

1. см. перавя́сла;

2. переплете́ние; у́зел; вязь