гру́ндарства 
Verbum
анлайнавы слоўнікгрунт (
1. грунт, по́чва 
2. 
3. 
4. 
◊ на гру́нце чаго-небудзь — на по́чве чего-л.;
не губля́ць гру́нту пад нага́мі — не теря́ть по́чвы под нога́ми;
стая́ць на цвёрдым гру́нце — стоя́ть на твёрдой по́чве;
вы́біць г. з-пад ног — вы́бить по́чву из-под ног;
нама́цваць (зандзі́раваць) г. — нащу́пывать (зонди́ровать) по́чву
грунтава́льнік 
грунтава́льны грунтова́льный
грунтава́нне 
грунтава́ны грунто́ванный
грунтава́цца 
1. (опираться на что-л. в своих действиях, рассуждениях и т.п.) осно́вываться, бази́роваться, стро́иться;
2. 
грунтава́ць 
1. 
2. осно́вывать, бази́ровать, стро́ить;
грунтавы́ 
грунтазмяша́льны грунтосмеси́тельный