выку́рванне ср. выку́ривание; см. выку́рваць
выку́рвацца несов., страд. выку́риваться; см. выку́рываць
выку́рваць несов., в разн. знач. выку́ривать; см. вы́курыць
вы́курыць сов., в разн. знач. вы́курить;
в. папяро́ску — вы́курить папиро́ску;
в. лісу́ з нары́ — вы́курить лису́ из норы́;
в. няпро́шаных гасце́й — вы́курить непро́шенных госте́й
вы́кусаны прост. вы́кусанный; см. вы́кусаць
вы́кусаць сов., прост. вы́кусать
выку́сванне ср. выку́сывание
выку́свацца несов., страд. выку́сываться
выку́сваць несов. выку́сывать