Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

дрыжа́нне ср.

1. дрожа́ние;

2. дрожа́ние; дрожь ж.;

1, 2 см. дрыжа́ць 1, 2;

3. тре́пет м., трепета́ние;

д. хваль — тре́пет волн

дрыжа́ць несов.

1. дрожа́ть; (изредка) подра́гивать; (сильно) сотряса́ться, содрога́ться;

д. шы́бы — дрожа́т (подра́гивают) стёкла;

зямля́ы́ць — земля́ дрожи́т (содрога́ется);

2. (неровно звучать) дрожа́ть;

го́лас ~жы́ць — го́лос дрожи́т;

3. (испытывать дрожь) трясти́сь, трепета́ть, дрожа́ть;

д. ад стра́ху — трясти́сь (трепета́ть, дрожа́ть) от стра́ха;

4. перен. (мелькать, мерцать) трепета́ть;

аге́ньчыкі д. — огоньки́ трепе́щут;

5. (за каго, што, над кім, чым) перен. (тревожиться; беречь что-л.) дрожа́ть (за кого, что, над кем, чем); трясти́сь (над кем, чем);

д. за дзяце́й — дрожа́ть за дете́й;

д. над дзі́цем — дрожа́ть (трясти́сь) над ребёнком;

д. над граша́мі — дрожа́ть (трясти́сь) над деньга́ми;

6. (перад кім, чым) тру́сить (перед кем, чем), трепета́ть;

лы́ткі д. — поджи́лки трясу́тся;

д. за сваю́ шку́ру — дрожа́ть за свою́ шку́ру;

д. як асі́навы ліст — дрожа́ть как оси́новый лист

дрыжа́чы прил. дрожа́щий

дрыжлі́вы, см. дрыжа́льны

дры́жнік, -ку м., бот. трясу́нка ж.

дры́жыкі, -каў ед. нет

1. дрожь ж., содрога́ние ср.; (от страха) тре́пет м.;

2. (при лихорадочном состоянии) озно́б м.; позна́бливание ср.;

д. бяру́ць — в дрожь броса́ет, дрожь берёт;

д. прадава́ць — а) тру́са пра́здновать; б) дрожа́ть от хо́лода

дрыжэ́нне ср., см. дрыжа́нне

дрыжэ́ць несов., см. дрыжа́ць

дрызі́на ж., ж.-д. дрези́на

дрыль (род. дрыля́) м., тех. дрель ж.