мо́рак, -ку м.
1. мрак;
начны́ м. — ночно́й мрак;
2. перен. (расстройство) помраче́ние ср.
мо́раны I прич. морённый; см. мары́ць I
мо́раны II
1. прич. морённый; см. мары́ць II;
2. прил. морёный;
м. дуб — морёный дуб
морг I м. морг, поко́йницкая ж.; мертве́цкая ж.
морг II м. (земельная мера) морг
морг III межд., разг. морг
мо́рганне ср., см. марга́нне
мо́ргаць несов., см. марга́ць
мо́рда ж.
1. (у животных) мо́рда;
2. прост., груб. (лицо) мо́рда, ря́шка, ро́жа
мо́рдачка ж., уменьш.-ласк. мо́рдочка, морда́шка, ро́жица
морж (род. маржа́) м.
1. зоол. морж;
чарада́ маржо́ў — ста́до морже́й;
ціхаакія́нскі м. — тихоокеа́нский морж;
2. перен., разг. морж;
запіса́цца ў маржы́ — записа́ться в моржи́
Мо́рзэ: а́збука Мо́рзэ а́збука Мо́рзе;
апара́т Мо́рзэ — аппара́т Мо́рзе