дружы́на
○ наро́дная д. — наро́дная дружи́на
дружы́на
○ наро́дная д. — наро́дная дружи́на
дружы́ннік
дружы́нніца
дружы́нны дружи́нный;
дружы́ць
друз (
1.
2. ще́бень, щебёнка
дру́за
друзава́ты щебни́стый
дру́завы щебёночный; щебнево́й
дру́зачка
◊ разбі́ць на ~кі — разби́ть вдре́безги