запрыме́ціць сов., разг. заприме́тить
запрыме́чаны разг. заприме́ченный
запрыхо́даваны бухг. заприхо́дованный
запрыхо́даваць сов., бухг. заприхо́довать
запрэ́гчы сов.
1. впрячь, запря́чь; заложи́ть;
з. каня́ — впрячь (запря́чь, заложи́ть) ло́шадь;
з. экіпа́ж — заложи́ть (запря́чь) экипа́ж;
2. перен., разг. запря́чь, впрячь;
з. ў рабо́ту — запря́чь (впрячь) в рабо́ту
запрэ́гчыся сов.
1. впря́чься;
2. перен., разг. впря́чься, запря́чься;
з. ў рабо́ту — впря́чься (запря́чься) в рабо́ту
запрэ́жаны
1. впряжённый, запряжённый; зало́женный;
2. перен., разг. запряжённый, впряжённый;
1, 2 см. запрэ́гчы
запрэ́жка ж., в разн. знач. упря́жка, запря́жка;
◊ хадзі́ць у ~жцы — ходи́ть в упря́жке
запсіхава́ць сов., разг. (начать психовать) запсихова́ть
запстры́каць сов.
1. в разн. знач. защёлкать;
2. запры́гать;
3. перен., разг. (начать выражать неудовольствие) зафы́ркать