вя́завыя сущ., мн., бот. вя́зовые
вяза́льнік м., см. вяза́льшчык
вяза́льшчык м. вяза́льщик
вяза́льшчыца ж. вяза́льщица
вяза́нка ж., см. вя́зка 2
вяза́нне ср.
1. (действие) вяза́ние, вя́зка ж.;
2. (предмет) вяза́нье
вя́заны
1. прич., в разн. знач. вя́занный; см. вяза́ць 1;
2. прил. вя́занный;
~ныя рукаві́цы — вя́занные рукави́цы
вяза́цца несов.
1. (согласовываться, соответствовать) вяза́ться;
сло́вы абвінава́чанага не вя́жуцца з паказа́ннямі све́дак — слова́ обвиня́емого не вя́жутся с показа́ниями свиде́телей;
2. цепля́ться, пристава́ть, привя́зываться;
3. страд. вяза́ться; плоти́ться; см. вяза́ць
вяза́ць несов.
1. в разн. знач. вяза́ть;
в. снапы́ — вяза́ть снопы́;
в. ру́кі каму́-не́будзь — вяза́ть ру́ки кому́-л.;
в. панчо́ху — вяза́ть чуло́к;
вя́жа ў ро́це — безл. вя́жет во рту;
в. цаглі́ны цэме́нтам — вяза́ть кирпичи́ цеме́нтом;
2. (плоты) плоти́ть;
◊ лы́ка не вя́жа — лы́ка не вя́жет