выгляда́ць несов.
1. (иметь вид) вы́глядеть, гляде́ть, смотре́ть;
до́бра в. — хорошо́ вы́глядеть;
в. геро́ем — гляде́ть (вы́глядеть) геро́ем;
2. см. выгля́дваць 1;
3. (искать глазами) см. выгля́дваць 2
выгля́дванне ср. выгля́дывание, высма́тривание; см. выгля́дваць 2
выгля́дваць несов.
1. в разн. знач. выгля́дывать; см. вы́глянуць;
2. (искать глазами) высма́тривать, выгля́дывать; см. вы́глядзець
вы́глядзець сов. (найти глазами) вы́смотреть, вы́глядеть;
в. ся́бра ў нато́ўпе — вы́смотреть прия́теля в толпе́
вы́глянуць сов., в разн. знач. вы́глянуть;
в. з-за вугла́ — вы́глянуть из-за угла́;
со́нца ~нула з-за хма́ры — со́лнце вы́глянуло из-за ту́чи
вы́глянцаваны
1. наглянцо́ванный, налощённый; вы́лощенный;
2. перен. вы́лощенный;
1, 2 см. вы́глянцаваць
вы́глянцавацца сов., прям., перен. вы́лощиться
вы́глянцаваць сов.
1. наглянцева́ть, налощи́ть; вы́лощить;
в. парке́т — наглянцева́ть (налощи́ть, вы́лощить) парке́т;
2. перен. (придать внешний лоск) вы́лощить
выглянцо́ўванне ср.
1. глянцева́ние, лоще́ние; выла́щивание;
2. перен. выла́щивание;
1, 2 см. выглянцо́ўваць
выглянцо́ўвацца несов.
1. прям., перен. выла́щиваться; см. вы́глянцавацца;
2. страд. глянцева́ться, лощи́ться; выла́щиваться; см. выглянцо́ўваць