Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

сказа́нне ср., лит. сказа́ние

сказану́ць сов., разг. сказану́ть

ска́заны ска́занный;

~на — зро́блена — ска́зано — сде́лано;

не ў кры́ўду хай бу́дзе ~на — не в оби́ду будь ска́зано

сказа́цца сов., разг. (произнестись) сказа́ться

сказа́ць сов., в разн. знач. сказа́ть;

дарэ́чы с. — кста́ти сказа́ть;

каб ~за́ў... — добро́ бы...;

лёгка с. — легко́ сказа́ть;

скажы́(це), калі́ ла́ска! — скажи́(те), пожа́луйста!; скажи́(те) на ми́лость!;

ця́жка с. — тру́дно сказа́ть;

мо́жна с.вводн. сл. мо́жно сказа́ть;

так с.вводн. сл. так сказа́ть;

няма́ чаго́ с.! — не́чего сказа́ть!;

с. сваё сло́ва — сказа́ть своё сло́во;

смех с. — смешно́ сказа́ть;

язы́к не паваро́чваецца с. — язы́к не повора́чивается сказа́ть;

ні ў ка́зцы с., ні пяро́м апіса́цьнар.-поэт. ни в ска́зке сказа́ть, ни перо́м описа́ть;

як сказа́ць — как сказа́ть

сказі́цца сов. искази́ться, изврати́ться

сказі́ць сов. искази́ть, изврати́ть;

с. ду́мку — искази́ть (изврати́ть) мысль

ска́зка ж., ист. (список, реестр) ска́зка;

рэві́зская с. — реви́зская ска́зка

скакавы́ скаково́й;

с. конь — скакова́я ло́шадь

скака́лка ж., разг. скака́лка, пры́галка