за́піс, -су м., в разн. знач. за́пись ж.;
з. гаво́рак — за́пись го́воров;
папярэ́дні з. — предвари́тельная за́пись;
сшы́так з ~самі — тетра́дь с за́писями;
даро́ўны з. — уст. да́рственная за́пись
запі́саны
1. запи́санный; внесённый, занесённый;
2. разг. заве́щанный, запи́санный;
1, 2 см. запіса́ць
запіса́цца сов.
1. в разн. знач. записа́ться;
з. на прыём — записа́ться на приём;
з. ў калга́с — записа́ться в колхо́з;
я так ~са́ўся, што не заўва́жыў, як прайшо́ў час — я так записа́лся, что не заме́тил, как прошло́ вре́мя;
2. разг. (зарегистрировать в загсе свой брак) расписа́ться
запіса́ць сов.
1. в разн. знач. записа́ть; (вписать куда-л. — ещё) внести́, занести́;
з. ле́кцыю — записа́ть ле́кцию;
з. свае́ ду́мкі — записа́ть свои́ мы́сли;
з. у спіс — записа́ть (внести́) в спи́сок;
з. у пратако́л — внести́ (занести́) в протоко́л;
з. канцэ́рт на плёнку — записа́ть конце́рт на плёнку;
з. сы́на ў шко́лу — записа́ть сы́на в шко́лу;
2. (на каго) разг. (передать в наследство) завеща́ть (кому), записа́ть (кому, на кого);
з. дом на ўну́ка — завеща́ть (записа́ть) дом вну́ку;
◊ з. на лбе — записа́ть на лбу
запі́сванне ср.
1. запи́сывание; внесе́ние, занесе́ние;
2. разг. запи́сывание;
1, 2 см. запі́сваць
запі́свацца несов.
1. в разн. знач. запи́сываться;
2. разг. распи́сываться;
1, 2 см. запі́сваць
запі́сваць несов.
1. в разн. знач. запи́сывать; (вписывать куда-л. — ещё) вноси́ть, заноси́ть;
2. (на каго) разг. (передавать в наследство) завеща́ть (кому), запи́сывать (кому, на кого);
1, 2 см. запіса́ць
запі́ска ж., в разн. знач. запи́ска;
перада́ць ~ку — переда́ть запи́ску;
дакладна́я з. — докладна́я запи́ска;
2. только мн., в разн. знач. запи́ски;
~кі пісьме́нніка — запи́ски писа́теля;
вучо́ныя ~кі ўніверсітэ́та — учёные запи́ски университе́та;
○ з. аб звальне́нні — увольни́тельная запи́ска
запісны́ (служащий для записи) записно́й;
~на́я кні́жка — записна́я кни́жка
запіха́нне ср.
1. запи́хивание, сова́ние, засо́вывание;
2. зата́лкивание;
1, 2 см. запіха́ць