Verbum

старажытнаінды́йскі древнеинди́йский

старажытнаперсі́дскі древнеперси́дский

старажытнару́скі древнеру́сский

старажы́тнасць ж., в разн. знач. дре́вность;

◊ глыбо́кая с. — седа́я старина́

старажытнацаркоўнаславя́нскі древнецерковнославя́нский

старажытнаяўрэ́йскі древнеевре́йский

старажы́тны дре́вний; стари́нный

старажы́ха ж., разг.

1. жена́ сто́рожа;

2. (женщина-сторож) сторожи́ха

старазаве́тны прям., перен. ветхозаве́тный, старозаве́тный

старамо́дна нареч. старомо́дно