замо́жны зажи́точный, бога́тый, состоя́тельный; иму́щий
замо́к, -мка́ м.
1. замо́к;
дзвярны́ з. — дверно́й замо́к;
шпунтавы́ з. — шпунтово́й замо́к;
2. воен. затво́р, замо́к;
гарма́тны з. — оруди́йный замо́к;
3. плотн. ла́па ж.;
◊ пад замко́м — под замко́м;
за сямю́ замка́мі — за семью́ замка́ми
замо́клы в разн. знач. замо́кший
замо́кнуць сов., в разн. знач. замо́кнуть;
бо́чка ~кла — бо́чка замо́кла;
се́на ~кла — се́но замо́кло;
но́гі ~клі — но́ги замо́кли
замо́лены уст. замо́ленный, замолённый
замо́львацца несов., страд., уст. зама́ливаться; см. замо́льваць
замо́льваць несов., уст. зама́ливать; см. замалі́ць
замо́р, -ру м., спец. замо́р
замо́рак, -рка м., разг. замо́рыш
замо́раны I
1. прич. уморённый, заморённый;
2. прич. утомлённый, изнурённый;
1, 2 см. замары́ць I;
3. прил. утомлённый, (крайне усталый) изнурённый;
з. вы́гляд — изнурённый вид
замо́раны II тех. покра́шенный мори́лкой