заміна́ць I несов., разг. замина́ть; см. замя́ць
заміна́ць II несов., разг. меша́ть, затрудня́ть, быть поме́хой (обу́зой)
заміні́раваны воен. замини́рованный
заміні́раваць сов., воен. замини́ровать
замі́нка ж., разг. зами́нка
заміну́лы разг. позапро́шлый;
з. год — позапро́шлый год
заміра́нне ср. замира́ние; обмира́ние; см. заміра́ць;
◊ з ~ннем сэ́рца — с замира́нием се́рдца
заміра́цца несов., прост. (заключать мир) замиря́ться
заміра́ць несов., в разн. знач. замира́ть; (цепенеть — ещё) обмира́ть; см. заме́рці
замірга́ць сов., см. замарга́ць
заміры́цца сов., прост. (заключить мир) замири́ться