Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

гразі́шча ж., разг. грязи́ща

гра́зка нареч.

1. гря́зно;

2. то́пко, вя́зко;

1, 2 см. гра́зкі

гразкава́ты разг. (о дороге) грязнова́тый

гра́зкі

1. (о дороге) гря́зный;

2. (о болоте) то́пкий, вя́зкий

гра́знуць несов. гру́знуть, вя́знуть, гря́знуть

гразь ж.

1. в разн. знач. грязь;

непрахо́дная г. — непрола́зная грязь;

абрасці́ гра́ззю — обрасти́ гря́зью;

2. только мн., мед. гря́зи;

змяша́ць з гра́ззю — смеша́ть с гря́зью;

абліва́ць гра́ззю — облива́ть гря́зью;

вы́цягнуць з гра́зі — вы́тащить из гря́зи;

як гра́зіу́йма;

мясі́ць г. — меси́ть грязь;

утапта́ць у г. — втопта́ть в грязь;

не ўда́рыць тва́рам у г. — не уда́рить лицо́м в грязь;

зарасці́ гра́ззю — зарасти́ гря́зью;

па ву́шы ў гра́зі — по́ уши в гря́зи;

з гра́зі не выла́зіць — из гря́зи не вылеза́ть;

нае́лася жа́ба гра́зіпогов. воро́тит ры́ло;

сей у г., бу́дзеш князьпосл. сей в грязь, бу́дешь князь

грай (род. гра́ю) м., разг. грай

грак (род. грака́) м., зоол. грач

гра́кнуцца сов., прост. гро́хнуться, бря́кнуться

гра́кнуць сов., однокр., прост. гро́хнуть, бря́кнуть