ха́пнуць сов., однокр. ха́пнуть; ца́пнуть
хапо́к, -пка́ м., разг. оха́пка ж.
хапу́га м. и ж., разг. хапу́га; хапу́н м.
хапу́н, -на́ м., разг., см. хапу́га
хапу́ха ж., прост. хапу́нья
хапу́-лапу́ нареч. второпя́х, на́спех
ха́ра ж., прост., бран. ха́ря
харакі́ры нескл., ср. хараки́ри
хара́ктар, -ру м.
1. (совокупность черт) хара́ктер;
мя́ккі х. — мя́гкий хара́ктер;
2. (свойство, качество) хара́ктер, род, о́браз;
х. гле́бы — хара́ктер по́чвы;
заўва́гі крыты́чнага ~ру — замеча́ния крити́ческого хара́ктера;
спра́ва тако́га ~ру — де́ло тако́го ро́да;
х. дзе́янняў — хара́ктер (о́браз) де́йствий;
3. лит., иск. (тип, образ) хара́ктер;
каме́дыя ~раў — коме́дия хара́ктеров;
◊ вы́трымаць х. — вы́держать хара́ктер;
у чыі́м ~ры — в чьём хара́ктере