Verbum

тэарэтызава́нне ср. теоретизи́рование

тэарэтызава́ць несов. теоретизи́ровать

тэарэ́тык м. теоре́тик

тэарэ́тыка-пазнава́льны теоре́тико-познава́тельный

тэарэты́чна нареч. теорети́чески

тэарэты́чнасць ж. теорети́чность

тэарэты́чны

1. в разн. знач. теорети́ческий;

~ная пра́ца — теорети́ческий труд;

т. ро́зум — теорети́ческий ум;

2. (оторванный от практики) теорети́чный

тэасафі́чны рел., филос. теософи́ческий

тэасо́ф м. теосо́ф

тэасо́фія ж., рел., филос. теосо́фия