тара́н I, -на́ м. во́бла ж., тара́нь ж.
тара́н II, -на́ м., в разн. знач. тара́н;
гідраўлі́чны т. — гидравли́ческий тара́н
тара́ніць несов., в разн. знач. тара́нить;
т. сце́ны крэ́пасці — ист. тара́нить сте́ны кре́пости;
т. самалёт во́рага — тара́нить самолёт врага́;
т. абаро́ну праці́ўніка — тара́нить оборо́ну проти́вника
тара́нны в разн. знач. тара́нный;
○ ~нная косць — анат. тара́нная кость
тара́нтул м., зоол. тара́нтул
тарантэ́ла ж., муз. таранте́лла
тарапі́цца несов., обл. (о лошади) пуга́ться, пря́дать уша́ми
тарара́м, -му м., разг. тарара́м