Verbum

зімава́ць несов. зимова́ть;

◊ зіму́ з. — зи́му зимова́ть;

ве́даць, дзе ра́кі зіму́юць — знать, где ра́ки зиму́ют

зімаро́дак, -дка м., зоол. зиморо́док

зімаро́дкавыя, -вых сущ., мн., зоол. зиморо́дковые

зімаўсто́йлівасць ж. зимосто́йкость

зімаўсто́йлівы зимосто́йкий

зі́мачка ж., ласк. зи́мушка

зімі́ца ж., ласк., разг. зи́мушка

зі́мка

I ж., уменьш.-ласк., разг. зи́мушка

II ж., разг. ози́мая пшени́ца

зі́мна нареч., в знач. сказ., обл. хо́лодно

зі́мні, см. зімо́вы;

~няя даро́га — зи́мняя доро́га;

○ з. сад — зи́мний сад