Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

вяза́цца несов.

1. (согласовываться, соответствовать) вяза́ться;

сло́вы абвінава́чанага не вя́жуцца з паказа́ннямі све́дак — слова́ обвиня́емого не вя́жутся с показа́ниями свиде́телей;

2. цепля́ться, пристава́ть, привя́зываться;

3. страд. вяза́ться; плоти́ться; см. вяза́ць

вяза́ць несов.

1. в разн. знач. вяза́ть;

в. снапы́ — вяза́ть снопы́;

в. ру́кі каму́е́будзь — вяза́ть ру́ки кому́-л.;

в. панчо́ху — вяза́ть чуло́к;

вя́жа ў ро́цебезл. вя́жет во рту;

в. цаглі́ны цэме́нтам — вяза́ть кирпичи́ цеме́нтом;

2. (плоты) плоти́ть;

лы́ка не вя́жа — лы́ка не вя́жет

вя́зень, -зня м. у́зник

вя́зка ж.

1. (действие) вя́зка;

2. (связанная охапка чего-л.) вяза́нка, свя́зка;

в. дроў — вяза́нка дров

вя́зкасць ж. вя́зкость;

в. матэрыя́лаў — вя́зкость материа́лов

вя́зкі вя́зкий

вя́зніца ж. у́зница

вя́зніцкі у́знический

вя́зніцтва ср. у́зничество

вя́знуць несов., в разн. знач. вя́знуть, увяза́ть, застрева́ть