Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

грані́льшчыца ж. грани́льщица

грані́т, -ту м. грани́т

грані́тны грани́тный

граніто́левы гранито́левый

граніто́ль, -лю м., спец. гранито́ль

грані́тчык м., спец. грани́тчик

гранітыза́цыя ж., геол. гранитиза́ция

грані́ца ж.

1. (между государствами) грани́ца;

2. мат. преде́л м.;

за ~цу — за грани́цу;

за ~цай — за грани́цей;

з-за ~цы — из-за грани́цы

грані́цца несов. грани́ться

грані́ць несов. грани́ть