закара́вець
Verbum
анлайнавы слоўнікзакаране́ласць
закаране́лы
1. закорене́лый;
2. (неисправимый) закорене́лый, матёрый;
закаране́ць
зака́рваць
закаркава́ны заку́поренный, уку́поренный
закаркава́цца
закаркава́ць
зака́ркаць
закарко́ваны,
закара́вець
закаране́ласць
закаране́лы
1. закорене́лый;
2. (неисправимый) закорене́лый, матёрый;
закаране́ць
зака́рваць
закаркава́ны заку́поренный, уку́поренный
закаркава́цца
закаркава́ць
зака́ркаць
закарко́ваны,