Verbum

візанты́йскі ист. византи́йский

Візанты́я ж., ист. Византи́я

візанціназна́ўства ср. византинове́дение

візі́га ж. визи́га

візі́р I м.

1. спец. визи́р;

2. тех. визи́р, видоиска́тель

візі́р II м. (высший сановник, государственный советник в странах Ближнего Востока) визи́рь

візі́раванне I ср. визи́рование; см. візі́раваць I

візі́раванне II ср. визи́рование; см. візі́раваць II

візі́раваны визи́рованный; см. візі́раваць I

візі́равацца I несов., страд. визи́роваться; см. візі́раваць I

візі́равацца II несов., страд. визи́роваться; см. візі́раваць II

візі́раваць I несов. (ставить визу) визи́ровать

візі́раваць II несов. (направлять линию зрения) визи́ровать

візі́рны спец. визи́рный