стра́шна нареч.
1. в знач. сказ. стра́шно; бо́язно;
мне ста́ла с. — мне ста́ло стра́шно (бо́язно);
2. разг. стра́шно, ужа́сно;
ён выгляда́е с. — он вы́глядит стра́шно (ужа́сно);
ён с. стамі́ўся — он стра́шно (ужа́сно) уста́л;
◊ на лю́дзях і паме́рці не с. — посл. на миру́ и смерть красна́
страшнава́та нареч., разг. страшнова́то
страшнава́ты разг. страшнова́тый
стра́шны в разн. знач. стра́шный;
с. звер — стра́шный зверь;
с. хо́лад — стра́шный хо́лод;
◊ не такі́ с. чорт, як яго́ малю́юць — посл. не так стра́шен чёрт, как его́ малю́ют
страшы́дла ср., разг. страши́лище, чудо́вище;
2. перен. пу́гало, чу́чело
страшы́цца несов., разг. пуга́ться, страши́ться
стра́шыць несов. пуга́ть, страши́ть
страшэ́нна нареч. стра́шно, ужа́сно; чудо́вищно; см. страшэ́нны
страшэ́нны стра́шный, ужа́сный; чудо́вищный;
~ннае злачы́нства — стра́шное (ужа́сное, чудо́вищное) преступле́ние;
~нная памы́лка — стра́шное заблужде́ние;
~нныя паку́ты — ужа́сные му́ки