Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

закалыва́цца сов. зашата́ться, заколеба́ться

закалыва́ць сов. зашата́ть, заколеба́ть

закалыха́ны ука́чанный, зака́чанный, убаю́канный, забаю́канный

закалыха́цца сов.

1. (начать качаться, колыхаться, колебаться) закача́ться, заколыха́ться, заколеба́ться;

2. (уснуть, задремать) укача́ться, убаю́каться

закалыха́ць сов.

1. (начать качать, колыхать, колебать) закача́ть, заколыха́ть, заколеба́ть;

2. (качая, усыпить) укача́ть, закача́ть, (напевая — ещё) убаю́кать, забаю́кать

закалы́хванне ср. ука́чивание, зака́чивание, баю́канье, убаю́кивание

закалы́хвацца несов., страд. ука́чиваться, зака́чиваться, убаю́киваться; см. закалы́хваць

закалы́хваць несов. (качая, усыплять) ука́чивать, зака́чивать, (напевая — ещё) убаю́кивать, забаю́кивать

закальцава́ны спец., в разн. знач. закольцо́ванный

закальцава́ць сов., спец., в разн. знач. закольцева́ть