цяць
1. уда́рить; хлестну́ть;
2. укуси́ть, хвати́ть;
3. (чем-л. острым) резану́ть, рубану́ть; хвати́ть;
цяць
1. уда́рить; хлестну́ть;
2. укуси́ть, хвати́ть;
3. (чем-л. острым) резану́ть, рубану́ть; хвати́ть;
цяцю́шнік, -ку
цячы́
1.
2. (пропускать жидкость) течь, протека́ть;
◊ слі́нка цячэ́ — слю́нки теку́т;
пад ляжа́чы ка́мень вада́ не цячэ́ —
цячэ́нне
1. (действие) тече́ние; ток
2. (движение потока воды) тече́ние;
◊ плы́сці (плыць) па ~нні — плыть по тече́нию;
плы́сці (плыць) су́праць ~ння — плыть про́тив тече́ния