сты́ракс м.
1. род. сты́ракса (дерево) сти́ракс;
2. род. сты́раксу (бальзам, древесина) сти́ракс
сты́раксавы сти́раксовый;
~вае дрэ́ва — сти́раксовое де́рево;
с. ліст — сти́раксовый лист
сты́раксавыя сущ., мн., бот. сти́раксовые
стырнавы́ уст.
1. прил. рулево́й;
2. в знач. сущ. рулево́й, ко́рмчий
сты́рнік м., уст. рулево́й, ко́рмчий
стырно́ ср., уст. руль м., корми́ло;
◊ с. ўла́ды — выс. бразды́ правле́ния
стыро́л, -лу м., хим. стиро́л
стыро́лавы хим. стиро́ловый
стыха́р, -ра́ м., церк. стиха́рь
стыхі́йна нареч. стихи́йно; см. стыхі́йны