са́гаўнік, -ка, (о древесине и собир.) -ку
Verbum
анлайнавы слоўнікса́гаўнікавы са́говниковый
са́гаўнікавыя
сагі́б
сагітава́ны сагити́рованный
сагітава́ць
сагіта́льны
сагна́ты
1.
2.
3. со́дранный;
4.
1-4
сагна́ць
1.
2.
3.
4. содра́ть (кору и т.п.);
5.
◊ с. ахво́ту — удовлетвори́ть жела́ние;
с. злосць — сорва́ть зло;
с. сма́гу — утоли́ть жа́жду;
с. сем пато́ў — согна́ть семь пото́в;
с. сон — вздремну́ть, прикорну́ть
сагну́тасць