Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcdefghijklmnopqrstuvwxyz3-$’
abeiorsuy.
cdfglmnrstz

mutable

[ˈmju:təbəl]

adj.

1) зьме́нлівы

2) няўсто́йлівы, няста́лы (пра чалаве́ка)

mutate

[ˈmju:teɪt]

v.t.

1) зьмяня́ць; перамяня́ць

2) Biol. выкліка́ць мута́цыю (у жывёліны ці расьлі́ны)

3) Phon. зьмяня́цца умля́ўтам

mute

[mju:t]

1.

adj.

1) маўклі́вы, ці́хі

2) нямы́

3) (пра лі́тару) яка́я не вымаўля́ецца

2.

n.

1) нямы́ -о́га m., няма́я f.

2) невымаўля́ная лі́тара

mutilate

[ˈmju:təleɪt]

v.t.

1) няве́чыць; кале́чыць, абязьве́чваць

2) псава́ць

mutilated

[ˈmju:təleɪtəd]

adj.

зьняве́чаны, пакале́чаны

mutilation

[,mju:təlˈeɪʃən]

n.

1) зьняве́чваньне n.

2) зьняве́чаньне, кале́цтва n.

mutineer

[,mju:tənˈɪr]

n.

бунта́р -а́ m.

mutinous

[ˈmju:tənəs]

adj.

бунта́рны, бунта́рскі, бунтаўні́чы

mutiny

[ˈmju:təni]

1.

n., pl. -nies

бунт -у m.; паўста́ньне, непадпара́дкаваньне n.

2.

v.i.

бунтава́цца

mutter

[ˈmʌtər]

1.

v.i.

1) мармыта́ць

2) бурчэ́ць (незадаво́лена)

2.

n.

мармыта́ньне, бурчэ́ньне n.