Verbum

let

[let]

v., let, letting v.t.

1) дазваля́ць; дава́ць

Let him tell it — Да́йце яму́ сказа́ць

2) пуска́ць, прапуска́ць

to let a person on board a ship — прапусьці́ць чалаве́ка на карабе́ль

3) выпуска́ць

to let blood — пуска́ць кроў

4) здава́ць у на́ймы, здава́ць у арэ́нду

5) дапуска́ць

Let the two lines be parallel — Дапу́сьцім, што гэ́тыя дзьве лі́ніі парале́льныя

•

- let down

- let go

- let in

- let know

- let loose

- let me alone

- let me be

- let off

- let out

- Let’s go home

- Let’s play

let alone

а) пакі́нуць у супако́і, не чапа́ць

б) ня ка́жучы ўжо́ пра

it would have been a hot day for July, let alone early May — Гэ́та быў бы гара́чы дзень для лі́пеня, ня ка́жучы ўжо́ пра пача́так тра́ўня

let bygones be bygones

дарава́ць і забы́цца (старо́е)

let down

а) спуска́ць ніжэ́й

б) расчаро́ўваць, падво́дзіць

в) прыніжа́ць, зьневажа́ць

let go

а) пусьці́ць, вы́пусьціць (на во́лю ці з рук)

б) пакі́нуць (рабі́ць); адмо́віцца ад каго́-чаго́

let in

упушча́ць, дазво́ліць зайсьці́

Let it be

Хай бу́дзе; Пакі́нь у спако́і

let know

паведамі́ць

let loose, set loose, turn loose

вы́зваліць; вы́пусьціць на во́лю; адпусьці́ць

let me alone, let me be

не перашкаджа́й мне, адчапі́ся ад мяне́, пакі́нь мяне ў спако́і