Verbum

knob

[nɑ:b]

n.

1) гуз -а m.; вы́пукласьць f.

2) кру́глая ру́чка (дзьвярэ́й, шуфля́ды)

3) узго́рак -ка m.

4) Sl. галава́ f., мазгаўня́ f.

knock

[nɑ:k]

1.

v.t.

1) сту́каць; уда́рыць; біць

2) валі́ць, зьбіва́ць

2.

v.i.

сту́кацца

to knock at a door — сту́каць у дзьве́ры

3.

n.

1) стук -у m.

2) Sl. во́страя кры́тыка

•

- knock about

- knock around

- knock out

- knock together

- knock down

knock about, knock around

гайса́ць; сно́ўдацца

knock down

а) зьбіва́ць (з ног), валі́ць

б) разьбіра́ць рэч (для пераво́зкі)

knock (on) wood

каб не ўрачы́

knock out

а) вы́біць

б) перамагчы́

в) накаўтава́ць

knock the bottom out of

зрабі́ць непрыда́тным; зьнішто́жыць

knock together

зьбіва́ць, рабі́ць сьпе́хам

knoll

[noʊl]

n.

малы́ ўзго́рак, узго́рачак -ка m., паго́рак -ка m.

knot

[nɑ:t]

1.

n.

1) ву́зел -ла́ m.

2) бант -а m., ба́нцік -а m., dim.

3) су́вязь f.

nuptual knot — сужэ́нства

4) на́расьць f. (на дрэ́ве)

5) ву́зел -ла́ m. (адзі́нка ху́ткасьці вадапла́ваў)

6) ця́жкасьць, перашко́да f.; замі́нка, за́гваздка f.

2.

v.

1) завя́заваць вузло́м

2) зблы́тваць (-ца), заблы́таць (-ца) у вузлы́

3) завя́зваць, рабі́ць фрэ́ндзлі