itinerant
adj.
вандро́ўны, падаро́жны, аб’язны́
an itinerant judge or preacher — аб’язны́ судзьдзя́ або́ прапаве́днік
itinerary
n., pl. -aries
1) маршру́т -у m.; плян падаро́жжа
2) за́пісы або́ дзёньнік падаро́жжа
3) даве́днік для падаро́жнікаў