Verbum

imbalance

n.

неўраўнава́жанасьць f., адсу́тнасьць раўнава́гі

imbecile

n.

1) недаразьві́ты чалаве́к

2) ду́рань -ня m.

adj.

1) недаразьві́ты, бесталко́вы

2) дурны́

3) кво́лы, слабы́

imbecility

n., pl. -ties

1) недаразьві́тасьць, ту́пасьць f.

2) вялі́кая дурно́та

3) глу́пства n.

imbibe

v.t.

1) піць, выпіва́ць; паглына́ць (такса́ма вачы́ма або́ вушы́ма)

2) уця́гваць, убіра́ць (ваду́, во́гкасьць)

3) успрыма́ць

v.i.

1) піць

2) убіра́ць во́гкасьць

imbue

v.t.

1) усяля́ць, наве́йваць, абуджа́ць (ду́мку, жада́ньне), заахво́чваць

2) насыча́ць (во́гкасьцю, фа́рбай); прамо́чваць, прасяка́ць (крывёю)