Verbum

hesitancy

n., pl. -cies

1) вага́ньне, хіста́ньне n.; сумне́ў -ву m.

2) нерашу́часьць, няўпэ́ненасьць f.

hesitant

adj.

хісткі́, няўпэ́ўнены

hesitate

v.i.

1) вага́цца, хіста́цца; сумнява́цца

2) не раша́цца

3) не хаце́ць

She hesitated to hurt the child’s feelings — Яна́ вага́лася, каб не абра́зіць пачу́цьці дзіця́ці

4) запіна́цца (у гу́тарцы)

hesitating

adj.

які́ вага́ецца, нерашу́чы

hesitation

n.

1) вага́ньне, хіста́ньне n.; сумнява́ньне n.; нерашу́часьць f.

2) неахво́та f.

3) запі́нка f., затры́мка ў гаво́рцы