Verbum

gun

[gʌn]

1.

n.

1) па́льная збро́я; гарма́та f.; вінто́ўка, стрэ́льба f.

2) Colloq. пістале́т -а m., рэвальвэ́р -а m.

3) spray gun — распыля́льнік -а m. (супро́ць машкары́)

4) стрэл (як сыгна́л або́ салю́т)

5) Brit. удзе́льнік палява́ньня

6) Sl. зло́дзей -я m., кішэ́ньнік -а m.

2.

v.i. (-nn-)

страля́ць, палява́ць са стрэ́льбай

3.

v.t., informal

страля́ць, забіва́ць або́ ра́ніць стрэ́льбай

•

- gun down

- stick to one’s guns

- gun for

gun down

а) зьбіць (самалёт, пту́шку)

б) разьбіва́ць, забіва́ць (не́чую ініцыяты́ву або́ намага́ньні)

gun for

а) пача́ць агіта́цыю за ці супро́ць чаго́

б) шука́ць, стара́цца атрыма́ць

to gun for support — шука́ць падтры́мкі

в) страля́ць, палява́ць

He is out gunning for ducks — Ён пайшо́ў палява́ць на ка́чак

gunboat

[ˈgʌnboʊt]

n.

канане́рка f.

gunfire

[ˈgʌnfaɪr]

n.

гарма́тная страляні́на, гарма́тны аго́нь

gunman

[ˈgʌnmən]

n., pl. -men

1)

а) чалаве́к, узбро́ены стрэ́льбай

б) знаве́ц збро́і

2) напа́днік, банды́т -а m., забо́йца -ы m. & f.

gunner

[ˈgʌnər]

n.

1) канані́р -а m., кулямётчык -а m.; артылеры́ст -а m.

2) паляўні́чы -ага m.

gunnery

[ˈgʌnəri]

n.

1) артылеры́йская спра́ва

2) страля́ньне з гарма́таў

3) па́льная збро́я coll.

gunpowder

[ˈgʌn,paʊdər]

n.

по́рах -у m.

gunshot

[ˈgʌnʃɑ:t]

1.

n.

1) гарма́тны стрэл

2) далёкасьць стрэ́лу

within gunshot — на адле́гласьці стрэ́лу

2.

adj.

агнястрэ́льны

a gunshot wound — ра́на ад стрэ́лу