Verbum

fume

n.

1) often fumes — па́ра f., газ -у m. або́ дым -у m. (асаблі́ва шко́дны); выпарэ́ньні pl.

2) мо́цны пах (кве́так, парфу́мы)

3) паху́чы дым (як з лада́ну або́ папяро́саў)

4) вы́бух зло́сьці

in a fume — у зло́сьці, са зло́сьці

v.i.

1) выпа́рвацца; дымі́цца; па́хнуць, тхнуць, патыха́ць

He fumed with beer — Ад яго́ патыха́ла пі́вам

2) злава́цца

v.t.

абку́рваць (ды́мам)

fumigate

v.t.

дэзынфікава́ць (ды́мам або́ выпарэ́ньнямі); абку́рваць

fumigation

n.

1) абку́рваньне n.

2) дым або́ выпарэ́ньні, ужыва́ныя пры абку́рваньні

fumy

adj.

1) ды́мны; по́ўны ды́му або́ выпарэ́ньняў

2) які́ ды́міць або́ выдзяля́е выпарэ́ньні, пах