Verbum

evict

v.t.

1) выганя́ць

2) высяля́ць, выкіда́ць (з кватэ́ры, гаспада́ркі)

evidence

n.

1) знак -у m.; до́вад -у m.

2) Law

а) до́каз -у m., сьве́дчаньне n.

б) сьве́дка -і m. & f.

v.t.

1) я́сна пака́зваць, быць до́вадам, даво́дзіць

2) падтрыма́ць сьве́дчаньнем

evident

adj.

відаво́чны, я́ўны; я́сны

it was evident that… — было́ відаво́чна, што…

evidently

adv.

про́ста; відаво́чна; я́сна

evil

adj.

1) злы, ліхі́, благі́; немара́льны; грэ́шны

an evil life — немара́льнае жыцьцё

an evil reputation — блага́я апі́нія

2) згу́бны, пагі́бельны

3) нешчасьлі́вы

evil days — нешчасьлі́выя дні

n.

1) зло, ліха n.; грэх граху́ m.; зло́сная вы́хадка, зло́сны вы́брык; злы ўчы́нак

2) няшча́сьце n., шко́да f.; кры́ўда f.

evince

v.t.

1) праяўля́ць, выяўля́ць

2) пака́зваць