Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

emerge

[ɪˈmɜ:rdʒ]

v.

1) усплыва́ць; пака́звацца, выхо́дзіць, зьяўля́цца (пра со́нца, ме́сяц)

2) выяўля́цца, выкрыва́цца, станаві́цца ве́дамым (пра фа́кты)

3) выхо́дзіць

Many distinguished men have emerged from slums — Шмат выда́тных людзе́й вы́йшла з трушчо́баў

emergence

[ɪˈmɜ:rdʒəns]

n.

1) зьяўле́ньне n.

2) вы́хад -у m. (зь нізо́ў, бе́днасьці)

emergency

[ɪˈmɜ:rdʒənsi]

1.

n., pl. -cies

пі́льная патрэ́ба; крыты́чнае стано́вішча

2.

adj.

1) у пі́льнай патрэ́бе, крыты́чны

2) запасны́

emergency brake — запасны́ то́рмаз

emergency exit — запасны́ вы́хад

emergency landing — вы́мушаная паса́дка

emergency (ward) — аддзе́л пе́ршае дапамо́гі (у шпіта́лі)

emergent

[ɪˈmɜ:rdʒənt]

adj.

1) які́ пака́зваецца, які́ віда́ць (здалёку)

2) які́ ўздыма́ецца, які́ выныра́е (з вады́ ці і́ншае ва́дкасьці)

3) пі́льны

emigrant

[ˈemɪgrənt]

1.

n.

эмігра́нт -а m., эмігра́нтка f.

2.

adj.

які́ эмігру́е; эмігра́нцкі

emigrate

[ˈemɪgreɪt]

v.i.

эміграваць

emigration

[,emɪˈgreɪʃən]

n.

1) эміграва́ньне n.

2) эмігра́цыя f. (дзе́яньне й лю́дзі), б) эмігра́нты pl.

emigrational

[,emɪˈgreɪʃənəl]

adj.

эміграцы́йны

Eminence

высо́каправяле́бнасьць ы́тул кардына́ла)

Your Eminence — Ва́шая Высо́каправяле́бнасьць

eminence

[ˈemɪnəns]

n.

1) сан -у m.; высо́кае стано́вішча; выда́тнасьць, зда́тнасьць f., сла́ва f.

2) узвы́шша n., высо́кі ўзго́рак

- Eminence