Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

accursed

[əˈkɜ:rst]

adj.

1) пракля́ты

2) асу́джаны, зганьбава́ны

accusal

[əˈkju:zəl]

n.

абвінава́чаньне n.

accusation

[,ækjuˈzeɪʃən]

n.

1) абвінава́чаньне n.

2) за́кід -у m.

What is the accusation against me? — Яко́е супро́ць мяне́ абвінава́чаньне?

accusative

[əˈkju:zətɪv]

n., Gram.

вінава́льны склон

accusatory

[əˈkju:zətɔri]

adj.

вінава́льны, вінава́ўчы, абвінава́ўчы

an accusatory glance — вінава́ўчы по́зірк

accuse

[əˈkju:z]

v.t.

1) абвінава́чваць, вінава́ціць

to accuse a person of theft — абвінава́ціць чалаве́ка ў зладзе́йстве

2) зва́льваць віну, вінава́ціць

accused

[əˈkju:zd]

adj.

абвінава́чаны -ага m., абвінава́чаная f.

accuser

[əˈkju:zər]

n.

абвінава́ўца m. & f.

accustom

[əˈkʌstəm]

v.t. (to)

прызвыча́йваць, прывуча́ць

accustomed

[əˈkʌstəmd]

adj.

прывы́клы, звыча́йны

Take your accustomed place — Займі́ сваё звыча́йнае ме́сца

- accustomed to