intransitive
неперахо́дны
2.неперахо́дны дзеясло́ў
intransitive
неперахо́дны
2.неперахо́дны дзеясло́ў
intrepid
бясстра́шны, адва́жны, сьме́лы
intrepidity
бясстра́шнасьць, адва́жнасьць, сьме́ласьць
intricacy
заблы́танасьць
intricate
1) заблы́таны, склада́ны
2) цяжкі́ для зразуме́ньня
intrigue
1.1) та́йныя падко́пы, інтры́га
2) патае́мная любо́ўная су́вязь
3) сюжэ́тная лі́нія ў драматы́чным тво́ры
2.1) інтрыгава́ць, ве́сьці інтры́гі
2) мець патае́мную любо́ўную су́вязь
3.узбуджа́ць ціка́васьць
intrinsic
1) істо́тны, уласьці́вы
2)
introduce
1) уво́дзіць; устаўля́ць, усо́ўваць
2) прадстаўля́ць
3) знаёміць
4) уно́сіць, падава́ць (для разгля́ду)
introduction
1) уво́дзіны
2) азнаямле́ньне, прадстаўле́ньне
•
- letter of introduction
introductory
уво́дны, уступны́ (разьдзе́л); папярэ́дні (заўва́га)