Verbum

forfeit

v.t.

тра́ціць пра́ва; паплаці́цца

n.

1) стра́чаная рэч; спагна́ньне n., штраф -у m.

2) фант -а m.

•

- forfeits

forfeits

фа́нты, pl. only (гульня́ ў фа́нты)

forgave

v., p.t. of forgive

forge

n.

1) кава́льскі го́ран

2) ку́зьня f.

v.t.

1) кава́ць (жале́за)

2) выко́ўваць

3) падрабля́ць (дакумэ́нты, гро́шы, по́дпіс)

v.i.

паступо́ва пераганя́ць, апераджа́ць (пра бегуна́)

forger

n.

1) фальсыфіка́тар, падро́бнік -а m. (дакумэ́нты, по́дпіс)

2) кава́ль -я́ m.

forgery

n., pl. -geries

1) падрабля́ньне n.

2) падро́бка f., падро́блены (дакумэ́нт, карці́на)

forget

v., -got, -gotten, -getting v.t.

забыва́ць, не памята́ць

v.i.

забыва́цца

forgetful

adj.

1) забы́ўлівы, забы́ўчывы; няпа́мятлівы

2) нядба́лы, нядба́йны; няўва́жны, няўва́жлівы

a forgetful person — забу́дзька m. & f.

forgetfulness

n.

1) забы́ўлівасьць, няпа́мятлівасьць f.; блага́я па́мяць

2) няўва́жлівасьць, нядба́йнасьць f.

forget-me-not

n.

незабу́дка f.