forfeit

[ˈfɔrfət]

1.

v.t.

тра́ціць пра́ва; паплаці́цца

2.

n.

1) стра́чаная рэч; спагна́ньне n., штраф -у m.

2) фант -а m.

•

- forfeits

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)