Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
abcdefghijklmnopqrstuvwxyz3-$’
aehiloruyz./ô
abcdefghiklmnopqrstuvwxyz-

contradictious

[kɑ:ntrəˈdɪkʃəs]

adj.

які́ пярэ́чыць; перако́рлівы, сварлі́вы

contradictive

adj. гл. contradictory

contradictory

[,kɑ:ntrəˈdɪktəri]

adj.

1) супярэ́чны, супярэ́члівы, нязго́дны

the contradictory report — супярэ́члівыя паведамле́ньні

2) які́ пярэ́чыць, перако́рлівы

contraposition

[,kɑ:ntrəpəˈzɪʃən]

n.

супрацьста́ўленьне n.

contrariety

[,kɑ:ntrəˈraɪəti]

n., pl. -ties

1) супярэ́чнасьць f.; разыхо́джаньне n.; рознагало́сьсе n.

the contrariety of the points of view — разыхо́джаньне ў пагля́дах

2) супрацьле́глы факт або́ цьве́рджаньне

contrary

[ˈkɑ:ntrəri]

1.

adj.

1) супрацьле́глы; зусі́м ро́зны

2) неспрыя́льны

a contrary wind — ве́цер у во́чы

3) [kənˈtreri] які́ супраці́віцца, упа́рты; незгаво́рлівы, капры́зны

2.

n.

супрацьле́гласьць

on the contrary — наадваро́т

to the contrary — іна́кш, у адваро́тным сэ́нсе

3.

adv., prep.

насу́перак; наперако́р

contrast

[ˈkɑ:ntræst]

1.

n.

супрацьле́гласьць f., кантра́ст -у m.

in contrast with something —

а) у супрацьле́гласьць да не́чага

б) параўна́льна зь не́чым

2. [kənˈtræst]

v.

1) параўно́ўваць

2) кантрастава́ць, быць кантра́стным, супрацьле́глым

contravene

[,kɑ:ntrəˈvi:n]

v.t.

1) супярэ́чыць, ісьці́ ў разрэ́з

2) адмаўля́ць, не згаджа́цца

3) паруша́ць (зако́н, умо́ву); дзе́яць насу́перак

contravention

[,kɑ:ntrəˈvenʃən]

n.

1) супярэ́чаньне

2) парушэ́ньне (зако́ну)

contribute

[kənˈtrɪbjət]

v.

1) дапамага́ць; спрыя́ць; прычыня́цца; дава́ць грашо́вую ахвя́ру; плаці́ць

2) дапі́сваць, рабі́ць до́піс (у ча́сапіс, газэ́ту)

•

- contribute to