interference
1) перашкаджа́ньне, уме́шваньне
2) перашко́да, замі́нка
3)
interference
1) перашкаджа́ньне, уме́шваньне
2) перашко́да, замі́нка
3)
interfuse
v.
1) пераме́шваць (-ца)
2) праніка́ць; прахо́дзіць праз што
3) зьме́шваць (-ца), сплаўля́ць (-ца)
interim
часо́вы; праме́жны, праме́жкавы
2.1) міжча́сьсе
2) праме́жак ча́су
interior
1) нутро́
2) нутраны́я во́бласьці кра́ю, глыбо́кі тыл
3) нутраны́я спра́вы дзяржа́вы
2.1) нутраны́ (і пра палі́тыку); адда́лены ад мо́ра або́ мяжы́
2) асабі́сты, тае́мны
3) разумо́вы, духо́ўны
interject
устаўля́ць (заўва́гу), укіда́ць (сло́ва)
interjection
1) во́кліч, во́клік, во́крык -у
2) выклі́чнік -а
3) устаўля́ньне (сло́ва)
4) уста́ўленыя сло́вы; заўва́га
interlace
пераплята́ць, сплята́ць
2.пераплята́цца, сплята́цца
interlacement
1) пераплята́ньне, перапляце́ньне
2) сплята́ньне, спляце́ньне
interlock
1) счапля́ць, злуча́ць
2) счапля́цца, злуча́цца
interlude
1) праме́жак -ку, перапы́нак -у
2) праме́жкавы эпізо́д
3)
перапыня́ць, перарыва́ць