Verbum

creature

n.

1) істо́та f., стварэ́ньне n.

2) ста́ўленік -а m., крэату́ра f.

He was a creature of his supervisor — Ён быў ста́ўленікам свайго́ нача́льніка

creature comforts

жыцьцёвыя выго́ды

credence

n.

1) ве́ра f., даве́р -у m.

2) рэкамэнда́цыя f.

a letter of credence — рэкамэндацы́йны ліст

credential

n.

манда́т -у m., пасьве́дчаньне асо́бы; рэкамэнда́цыя f.

•

- credentials

credentials

даве́рчыя лісты́

credible

adj.

яко́му мо́жна ве́рыць; вераго́дны

credit

n.

1) ве́ра f., даве́р -у m.

to give credit to something — даць ве́ры не́чаму, паве́рыць

2) паве́р -у, крэ́дыт -у m.; доўг, даўгу́ m.

3)

а) су́ма, запі́саная на прыбы́так

б) пра́вы бок бухга́льтарскае кні́гі

4) вераго́днасьць f.; до́брая рэпута́цыя, до́брае імя́

a citizen of credit — грамадзя́нін з до́брай рэпута́цыяй

5) прызна́ньне n.

She gets no credit for her work — Яна́ ня ма́е прызна́ньня за сваю́ пра́цу

6) то́е, што прыно́сіць го́нар, пахвалу́

The boy is a credit to his family — Хло́пчык — го́нар яго́нае сям’і

7) залічэ́ньне ку́рсу, залі́к -у m., залі́чаны прадме́т

v.t.

1) дава́ць ве́ры, давяра́ць каму́-чаму́

2) крэдытава́ць

3) заліча́ць ву́чню прадме́т або́ курс

4) прыпі́сваць, прызнава́ць

•

- do credit to

- give a person credit for

- on credit

creditable

adj.

1) які́ прыно́сіць го́нар, сла́ву

2) пахва́льны

creditor

n.

1) крэдыто́р -а m.

2) крэды́тны бок у бухга́льтарскай кні́зе

credo

n.

1) ве́раваньне n., перакана́насьць f., крэ́да n., indecl.

2) сы́мбаль ве́ры (у хрысьція́наў)