accountability
[ə,kaʊntəˈbɪləti]
n.
адка́знасьць, справазда́чнасьць f.
accountable
[əˈkaʊntəbəl]
adj.
1) адка́зны (пе́рад кім за што)
Each person is accountable for his own work — Ко́жны чалаве́к адка́зны за сваю́ пра́цу
He is accountable to his superior — Ён адка́зны пе́рад сваі́м нача́льствам
2) вытлумача́льны
His bad temper is easily accountable: he has had a toothache all day — Яго́ны благі́ настро́й лёгка вы́тлумачыць: уве́сь дзень яму́ бале́ў зуб
accountancy
[əˈkaʊntənsi]
n.
пра́ца бухга́льтара, рахункаво́да; вядзе́ньне раху́нкаў, рахункаво́дзтва
accountant
[əˈkaʊntənt]
n.
бухга́льтар, рахункаво́д -а m.
accounting
[əˈkaʊntɪŋ]
n.
рахункаво́дзтва n., бухга́льтарская спра́ва
accouter
[əˈku:tər]
v.t.
экіпава́ць, надзяля́ць рышту́нкам
Knights were accoutered in armor — Ры́цары насі́лі па́нцыр
accouterments
[əˈku:tərmənts]
n., pl.
1) жаўне́рскі рышту́нак -ку m. (за вы́няткам збро́і й адзе́ньня)
A belt, blanket and knapsack are parts of a soldier’s accouterments — Папру́га, ко́ўдра й напле́чнік — ча́сткі жаўне́рскага рышту́нку
2) асабі́стыя рэ́чы pl.
accredit
[əˈkredɪt]
v.t.
1) (with) прыпі́сваць каму́ што; прызнава́ць
I accredited him with more sense than he deserves — Я прызна́ў яму́ больш глу́зду, чым ён заслуго́ўвае
We accredit the invention of the telephone to Alexander Graham Bell — Вынахо́дзтва тэлефо́ну мы прыпі́сваем Алякса́ндру Грэ́ему Бэ́лу
2) упаўнава́жваць, прызнача́ць
The president of the club will accredit you as his assistant — Старшыня́ клю́бу прызна́чыць Вас сваі́м засту́пнікам
3) акрэдытава́ць, прызнача́ць дыпляматы́чным прадстаўніко́м
An ambassador is accredited as the representative of his country in a foreign land — Амбаса́дар прызнача́ецца дыпляматы́чным прадстаўніко́м свае́ дзяржа́вы ў заме́жным кра́і
4) прыма́ць за праўдзі́вае; дава́ць ве́ру; давяра́ць
5) агу́льна або́ афіцы́йна прыма́ць, рэкамэндава́ць