contradictory
1) супярэ́чны, супярэ́члівы, нязго́дны
2) які́ пярэ́чыць, перако́рлівы
contradictory
1) супярэ́чны, супярэ́члівы, нязго́дны
2) які́ пярэ́чыць, перако́рлівы
contraposition
супрацьста́ўленьне
contrariety
1) супярэ́чнасьць
2) супрацьле́глы факт або́ цьве́рджаньне
contrary
1) супрацьле́глы; зусі́м ро́зны
2) неспрыя́льны
3)
супрацьле́гласьць
насу́перак; наперако́р
contrast
супрацьле́гласьць
v.
1) параўно́ўваць
2) кантрастава́ць, быць кантра́стным, супрацьле́глым
contravene
1) супярэ́чыць, ісьці́ ў разрэ́з
2) адмаўля́ць, не згаджа́цца
3) паруша́ць (зако́н, умо́ву); дзе́яць насу́перак
contravention
1) супярэ́чаньне
2) парушэ́ньне (зако́ну)
contribute
v.
1) дапамага́ць; спрыя́ць; прычыня́цца; дава́ць грашо́вую ахвя́ру; плаці́ць
2) дапі́сваць, рабі́ць до́піс (у ча́сапіс, газэ́ту)
•
- contribute to
contribute to
спрыя́ць не́чаму, дапамага́ць асягну́ць не́шта
contribution
1) садзе́йнічаньне, спрыя́ньне
2) укла́д -у
3) арты́кул, до́піс -у
4) пада́так -ку