conclave
1) закры́тае або́ тае́мнае пасе́джаньне
2) канкля́ў -ву
conclave
1) закры́тае або́ тае́мнае пасе́джаньне
2) канкля́ў -ву
conclude
v.
1) канча́ць, зако́нчваць (пасе́джаньне, прамо́ву)
2) заключа́ць (умо́ву, мір), рабі́ць высно́ву
3) пастанаўля́ць, выраша́ць
4) канча́цца, зако́нчвацца
concluding
апо́шні, заклю́чны (канцэ́рт, сло́ва)
conclusion
1) кане́ц -ца́
2) заклю́чная ча́стка (тво́ру, прамо́вы)
3) вы́нік -у
4) заключэ́ньне
5) высно́ва, пастано́ва
conclusive
заклю́чны; выраша́льны; перакана́ўчы (до́каз)
concomitant
суправаджа́льны, спадаро́жны
суправаджа́льныя акалі́чнасьці
concord
1) зго́да
2) паліты́чная ўмо́ва, тракта́т -у
3)
4)
concordance
1) зго́днасьць, зго́да
2) канкарда́нс -у
concordant
зго́дны, супада́льны; сула́дны, гармані́чны
concourse
1) нато́ўп, гурт -у́
2) зьліцьцё
3) пляц -у
4) гало́ўны вэстыбю́ль вакза́лу
5) пад’е́зд -у